Арамызда жылдар бар…
Шақырымдар…
Сосын.. «Өзге жан» деген жат ұғым бар.
… Мен Сізге бәрін айтып хат жазар ем,
Дәл соған жетпей отыр батылым да…
(Армандар, ах ұрыңдар!)
Арамызда Сезім бар…
Ұяң, нәзік..
(Кетсем бе екен алысқаа.. Қиянға азып?!)
… Өзіме естелік деп Жүрегіме,
Атыңызды мәңгілік қоям жазып.
Шаршап жүріп, күлемін. Жылап алам.
(Не қалды сонша мені сынамаған?)
… Арадағы қашықтық….
Түк емес-ау,
Үнсіздікке көнбейді…
Бұған адам.
Көктем келе жатқандай гүлсіз тіпті,
Түсіне алмай дал болдым Жыр, Сіз… Түкті!
Үндемей-ақ қойыңыз…
Үндемеңіз!
Үркітесіз мендегі Үнсіздікті…
Өлеңді жазған: Индира Кереева
