ИНДИРА КЕРЕЕВА

Хабарсыз кеттіңіз көп уақыт…

Ұқпадым

Жоғалттық нені біз?!

Ұялшақ жүректі тулатып,

Сіз мені «сүйем» деп едіңіз….

 

Ойымнан шықпайсыз күні-түн…

Сіз жоқсыз….(Өмірім мұздады-ай)

Біз шерткен сырларды ұмытып,

Алаңсыз жүресіз Сіз қалай?!

 

Үміті жылатпай жетелер

Көңілді…

Біз жүрген іздермен.

Мен Сізді жек көріп кетер ем,

Жүр мені Серт қинап Сіз берген…

 

Уәдеміз бір еді.

Білемін…

Мен берген Сертімді бұзбадым!

Селт етпей мен суйген жүрегің,

Қай жерде отырсыз Сіз…

Жаным…

Өлеңді жазған: Индира Кереева

Сурет: favim.ru

Арамызда жылдар бар…

Шақырымдар…

Сосын.. «Өзге жан» деген жат ұғым бар.

… Мен Сізге бәрін айтып хат жазар ем,

Дәл соған жетпей отыр батылым да…

(Армандар, ах ұрыңдар!)

 

Арамызда Сезім бар…

Ұяң, нәзік..

(Кетсем бе екен алысқаа.. Қиянға азып?!)

… Өзіме естелік деп Жүрегіме,

Атыңызды мәңгілік қоям жазып.

 

Шаршап жүріп, күлемін. Жылап алам.

(Не қалды сонша мені сынамаған?)

… Арадағы қашықтық….

Түк емес-ау,

Үнсіздікке көнбейді…

Бұған адам.
Көктем келе жатқандай гүлсіз тіпті,

Түсіне алмай дал болдым Жыр, Сіз… Түкті!

Үндемей-ақ қойыңыз…

Үндемеңіз!

Үркітесіз мендегі Үнсіздікті…

Өлеңді жазған: Индира Кереева

Қал қалай, Өмірдегі сағынышым?

Хат жазбауға жетпеді тағы күшім.

Сені Өзім іздеймін, сол себепті,

Хабарласып тұрсайшы Жаным үшін….

 

Жақсы ма тірлік күнің, қалай бәрі?

Ақыныңның жанбай жүр оңай бағы…

Өзіңе хат жазбаймын деп ант беріп,

Ұмытам деп жасап ем бар айланы…

Бәрібір…

Сағынышым жоғалмады.

Сосын ба… Дегбірімнің тоналғаны?

Қасымда қаптап жүрген көп қазақтың,

Бірі де дәл өзіңдей бола алмады…

 

Қатені тізіп қойып ісімдегі,

Жек көрші…

Менмендігім үшін мені.

Жанымда жырлап жүрген көп ақынның,

Бірі де дәл өзіңдей түсінбеді…

 

Жә, қойшы…

Өзіңді айтшы, аманбысың?